Het avontuur van Raven en mij tijdens de auditiedagen van Lego Masters.
Op 13 november 2019 werd ik door Bouwsteentjes benaderd om mee te doen met een programma. Ik zei dat ik niet veel tijd had in het einde van het jaar, waarop ik als antwoord terug kreeg dat het pas in 2020 is. Ik ging akkoord. De volgende dag verscheen in het nieuws dat Lego Masters naar Nederland komt. Toen wist ik gelijk wat hij bedoelde met programma. In verschillende Whatsapp groepen ging het los en Raven vertelde dat hij al een week daarvoor al was benaderd door Bouwsteentjes. Ik maakte de grap of wij een duo konden vormen. Raven had al bij Bouwsteentjes aangegeven dat hij met mij een duo wilde vormen.
De dagen daarna zijn we de inschrijfformulieren gaan invullen en Raven kwam bij mij langs om een introductiefilmpje op te nemen. We zagen verder niet veel berichten omtrent het programma. Raven was de ‘contactpersoon’ en kreeg af en toe updates vanuit het team van Lego Masters.
De eerste auditieronde was verspreid over twee dagen (7 en 14 december). 14 december kon Raven niet, dus dat werd voor ons de dag om te gaan.
Op 7 december was de eerste auditiedag. Dit was niet zo handig, want ik stond met Symbolic op Rock that Block in Hasselt. Gelukkig was de auditie dag in Breda en dat was prima te doen vanuit Hasselt. Om 8 uur waren we aanwezig en konden we daar belegde broodjes pakken en drinken inschenken. De deelnemers druppelden binnen. Ik kende een paar mensen van gezicht. Een duo kenden we van verschillende edities Lego World NL. Steeds werd een duo opgeroepen op een interview af te leggen. Interview was snel gedaan en na alle interviews gingen we naar de ‘bouwzaal’ en kregen we eerst een opwarm opdracht. Ieder duo kreeg 31058 en daar moest je iets anders van maken. We kregen daar 10 minuten voor. Daarna kregen we lunch. Na de lunch gingen we terug de zaal in voor de opdracht.
De opdracht was om de creativiteit te laten tonen met 8994 onderdelen. Raven en ik hadden iets in ons hoofd om te bouwen. Bij het zien van de onderdelen, zijn we direct een ander plan gaan bedenken. De onderdelen, die je kreeg, waren voornamelijk bricks en plates in de basis kleuren en grijs. Slopes, wedges, tiles en brackets waren er wel, maar heel beperkt. Een camera ploeg liep rond en vroeg wat de mensen van plan waren en of er al stress was. Een paar andere mensen liepen rond en die maakten notities. Er was ook een designer van Lego aanwezig, Justin Ramsden. Hij liep rond in een blouse waarop oude Pirates sets afgebeeld waren. Hij liep rond en stelde vragen. Voor deze opdracht kregen we 2 uur. Dit ging vrij snel. We waren ruim binnen de tijd klaar met ons bouwwerk. Na de twee uur moest iedereen de zaal verlaten en kon iedereen drinken en eten pakken. Er werd steeds een duo opgeroepen. Er werden foto’s gemaakt en een aantal vragen gesteld over het bouwwerk en de ervaring op de dag. Raven en ik liepen weg met een twijfelachtig gevoel.
Ongeveer twee weken later kregen we bericht, dat we door waren naar de tweede auditieronde. Uit de mail, die we kregen, konden we opmaken dat de helft van de deelnemers was afgevallen.
Op 5 januari ging ik naar Raven toe om een plan te maken voor de tweede auditie dag. De opdracht was hetzelfde, maar je moest wel een bol verwerken in het bouwwerk. Je kreeg twee keer zoveel onderdelen en tijd voor de opdracht. De helft van de duo’s gaan door naar de opnames.
De tweede auditie dag was op 11 januari en deze begon in later op de dag. Half 11 had ik Raven opgepikt en reden we richting Breda. Toen we daar aankwamen, stonden de luxe broodjes en drinken al klaar. We moesten die dag kleding meenemen. Tijdens de lunch werden duo’s opgeroepen om de kleding te laten zien. Ik kwam nog iemand tegen, die vorig jaar ook op Lego World Kopenhagen stond. Om 14:00 begon de opdracht, omdat het 4 uur duurde stond er ook flesjes met water klaar. Het eerste uur ging echt snel voorbij. Toen moest het bouwtempo iets omhoog. Justin Ramsden was er ook en we hebben hem nog even kunnen spreken. 15 minuten voor het einde waren wij klaar. Na de opdracht moesten alle duo’s de zaal verlaten. Er stonden broodjes en drinken klaar. Er werd steeds een duo opgeroepen voor foto’s bij het bouwwerk en een interview bij het bouwwerk. Raven en ik waren als een van de laatsten. Weer gingen wij weg met een twijfelachtig gevoel. Op de terugweg hebben we nog bij de La Place gegeten. We merkten dat we veel lichtsignalen kregen en het bleek dat beide achterlichten stuk waren. De volgende dag heb ik de lampjes vervangen.
We zouden de woensdag daarna bericht krijgen of we door waren naar de opnames. We kregen bericht dat ze meer tijd nodig hadden. Raven en ik kregen toen al het idee dat we niet door waren. Vrijdag aan het eind van de ochtend kreeg Raven inderdaad een telefoontje dat we niet naar de opnames gingen. Jammer, maar we konden vijf weken andere dingen doen. Het was een leuke ervaring. Zoiets doe je ook maar een keer in je leven.